Geen van onze debiteuren of klanten is opzettelijk gekwetst in deze blog. Onze dagboeken zijn om te laten zien hoe gek gesprekken soms kunnen lopen.
Als je met mensen werkt, is tenslotte elke dag anders. Respect voor en vriendelijkheid tegen de mensen die we aan de telefoon spreken staan voorop in ons werk.
Maandag
Verwachtingen lopen nog weleens uiteen als meerdere partijen samenkomen. Als wij een betalingsregeling treffen met een debiteur, verwachten wij dat deze persoon die nakomt. Niet heel onredelijk toch? Vanmorgen vroeg hing al meteen een jonge debiteur aan de lijn, die haar betalingsregeling wilde aanpassen. Door het afbetalen van haar openstaande factuur, kan ze haar opleiding niet meer betalen, zei ze.
Wij: ‘We hebben de betalingsregeling al meerdere keren voor je aangepast. En na de laatste aanpassing is het afgesproken bedrag niet voldaan. We verzoeken je de betaling gewoon zoals afgesproken te voldoen.’
Zij: ‘Jullie verwachten te veel van een 18-jarige!’
Sorry, we zullen het onthouden voor de volgende keer!
Dinsdag
Complimentjes van de baas krijgen, het gebeurt niet zo vaak. Vandaag roept hij opeens: ‘Wat is er aan de hand? Er worden aan de lopende band iDeal betalingen voldaan!’
Tja, wat zullen we zeggen… wij zien dat als een teken dat we ons werk goed doen! Gemak dient de mens, echt waar. We versturen de debiteuren die we spreken altijd een betaallink via iDeal en we merken dat betalingen zo veel sneller worden voldaan. Daar worden wij blij van en onze klant nog meer!
Woensdag
Onze debiteurenbeheerders bellen natuurlijk altijd namens een van onze klanten. We zijn een soort vriendelijk geheugensteuntje dat debiteuren eraan herinnert dat ze toch écht nog openstaande rekeningen hebben. Vriendelijk zijn is belangrijk, want de relatie tussen de debiteur en onze klant moet goed blijven. Maar misschien gaan we soms iets teveel op in het bedrijf. Of de debiteuren raken zelf de draad een beetje kwijt. Dat blijkt maar weer als één van onze collega’s de telefoon opneemt.
‘Spreek ik met het (klantnaam) herinneringenbureau?’
Donderdag
We hebben allemaal weleens zo’n gesprek waarbij iemand jou vol overtuiging iets probeert wijs te maken, waarbij je al meteen denkt: uhh, volgens mij klopt dat niet. En dat je dan zo’n persoon niet wijs kunt maken dat hij of zij écht geen gelijk heeft. Nou dat had Nathalie vandaag.
Debiteur: ‘…ja, want in debiteurenland is het zo dat als je geen ID hebt, je ook niet hoeft te werken, want dat mag niet.’
Nathalie: ‘….’
Huh?! Als iemand weet wat dit betekent, dan houden wij ons aanbevolen!
En later nog:
‘Ik moet u een financieel bedrag geven…’
Als dat geen pleonasme van de bovenste plank is, dan weten we het ook niet meer. Maar als dat bedrag dan juist is, keuren we het goed.
Vrijdag
Vaak is de reden van openstaande facturen bij debiteuren uitstelgedrag. We hebben dat allemaal wel eens, dat je iets moet doen, maar dat het gewoon niet lijkt te lukken. Of dat je liquiditeit nét niet helemaal lekker loopt een maand, zodat je een factuur even laat liggen tot je je salaris weer binnen hebt. Kan natuurlijk. Maar de debiteur die we vandaag aan de lijn hadden heeft er blijkbaar een sport van gemaakt.
‘Ik kan nu niet betalen hoor. Maar wel over twee maanden, als ik een aantal facturen kwijt ben.’
Kwijt? Als in….? Dan is het eind pas echt zoek!