Verschillende Nederlandse bedrijven lopen op hun tandvlees. Ze kruipen naar de finish die, hopelijk, ergens eind dit voorjaar ligt. Als ‘we weer mogen’. Toch moeten we niet raar opkijken als er, na alle besmettingsgolven, ook nog een Corona faillissementsgolf volgt. Maarrr… gelukkig is op 1 januari jl de WHOA ingegaan. En díe kan nog weleens de redding zijn voor veel bedrijven die bungelen aan het randje van de afgrond.
De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) kan bedrijven redden door ervoor te zorgen dat er, ook als niet alle schuldeisers instemmen, tóch een akkoord kan worden bereikt op een schuldregeling. Homologatie betekent dat een akkoord bindend is voor alle bij het akkoord betrokken partijen. Schuldeisers en aandeelhouders dus. Als de besluitvorming over en de inhoud van het akkoord aan bepaalde eisen voldoen, kunnen partijen die niet instemmen, tóch aan het akkoord worden gehouden. Ze moeten dan genoegen nemen met wat hen toekomt na het akkoord. Ook als dat betekent dat ze niet al het geld krijgen waar ze recht op hebben. Wanneer bedrijven hoge schulden hebben, bijvoorbeeld doordat er door de coronacrisis geen inkomsten waren, terwijl de bedrijfsactiviteiten wél levensvatbaar zijn, zijn er nog kansen voor de toekomst. Door de schulden te ‘reorganiseren’ kunnen deze bedrijven tóch door.
Maatwerk voor alle betrokkenen
Wanneer bedrijven onvoldoende overlevingskansen hebben, biedt de WHOA ook soelaas. De wet maakt het voor hen mogelijk om te stoppen zonder faillissement en dus zonder een enorme nasleep. Dit maakt de wet een uitkomst voor heel veel ondernemers die in de problemen zijn gekomen. De WHOA is overigens niet per se collectief. Je kunt als schuldenaar zelf beslissen welke schuldeisers je wilt meenemen in het traject. De werknemers van de schuldenaar worden áltijd meegenomen. Hun rechten worden dus niet zomaar gewijzigd. Dit hele verhaal klinkt een beetje alsof de schuldeisers het dan zelf maar moeten uitzoeken, maar dat kan natuurlijk niet. In het hele traject worden de belangen van de schuldeisers zoveel mogelijk meegenomen. Sterker nog, in de meeste gevallen kom je er als schuldeiser zo beter vanaf dan wanneer het bedrijf van de schuldenaar failliet zou worden verklaard. Want dan kom je misschien wel ergens onder aan het rijtje met schuldeisers terecht. Dit maakt de WHOA ook voor de eisende partijen best interessant.
De WHOA in de praktijk
In het FD van 23 februari stond een artikel over een ondernemer in de evenementensector. Hij deed als eerste ondernemer met succes beroep op de wijziging van de faillissementswet. Zijn schuldeisers moesten akkoord gaan met een forse korting op hun uitstaande vorderingen. Hierdoor kon het bedrijf alsnog doorpakken en straks hopelijk weer floreren.
Lees het artikel hier https://fd.nl/beurs/1374891/ondernemer-ontsnapt-aan-corona-faillissement-dankzij-nieuwe-wet De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) kan bedrijven redden door ervoor te zorgen dat er, ook als niet alle schuldeisers instemmen, tóch een akkoord kan worden bereikt op een schuldregeling. Homologatie betekent dat een akkoord bindend is voor alle bij het akkoord betrokken partijen. Schuldeisers en aandeelhouders dus. Als de besluitvorming over en de inhoud van het akkoord aan bepaalde eisen voldoen, kunnen partijen die niet instemmen, tóch aan het akkoord worden gehouden. Ze moeten dan genoegen nemen met wat hen toekomt na het akkoord. Ook als dat betekent dat ze niet al het geld krijgen waar ze recht op hebben. Wanneer bedrijven hoge schulden hebben, bijvoorbeeld doordat er door de coronacrisis geen inkomsten waren, terwijl de bedrijfsactiviteiten wél levensvatbaar zijn, zijn er nog kansen voor de toekomst. Door de schulden te ‘reorganiseren’ kunnen deze bedrijven tóch door.
Maatwerk voor alle betrokkenen
Wanneer bedrijven onvoldoende overlevingskansen hebben, biedt de WHOA ook soelaas. De wet maakt het voor hen mogelijk om te stoppen zonder faillissement en dus zonder een enorme nasleep. Dit maakt de wet een uitkomst voor heel veel ondernemers die in de problemen zijn gekomen. De WHOA is overigens niet per se collectief. Je kunt als schuldenaar zelf beslissen welke schuldeisers je wilt meenemen in het traject. De werknemers van de schuldenaar worden áltijd meegenomen. Hun rechten worden dus niet zomaar gewijzigd. Dit hele verhaal klinkt een beetje alsof de schuldeisers het dan zelf maar moeten uitzoeken, maar dat kan natuurlijk niet. In het hele traject worden de belangen van de schuldeisers zoveel mogelijk meegenomen. Sterker nog, in de meeste gevallen kom je er als schuldeiser zo beter vanaf dan wanneer het bedrijf van de schuldenaar failliet zou worden verklaard. Want dan kom je misschien wel ergens onder aan het rijtje met schuldeisers terecht. Dit maakt de WHOA ook voor de eisende partijen best interessant.
De WHOA in de praktijk
In het FD van 23 februari stond een artikel over een ondernemer in de evenementensector. Hij deed als eerste ondernemer met succes beroep op de wijziging van de faillissementswet. Zijn schuldeisers moesten akkoord gaan met een forse korting op hun uitstaande vorderingen. Hierdoor kon het bedrijf alsnog doorpakken en straks hopelijk weer floreren.
Lees het artikel hier https://fd.nl/beurs/1374891/ondernemer-ontsnapt-aan-corona-faillissement-dankzij-nieuwe-wet
