Al spreken we niet dezelfde taal, betalen moeten we allemaal

In onze moderne en multiculturele samenleving is de taal enorm in ontwikkeling. Daarbij kunnen we trouwens niet zo goed zeggen of dat een positieve of negatieve ontwikkeling is, maar grappig is het vaak wel. Zonder daarbij te oordelen over degene die de uitspraak doet, kunnen we best lachen om deze spraakverwarringen en versprekingen. We zeggen tenslotte allemaal weleens iets grappigs. Zolang we het einddoel maar voor ogen houden: zorgen dat de facturen van onze klanten betaald worden. Wat lichtpuntjes uit onze afgelopen week.

Maandag

Nathalie belt met een debiteur over een aantal openstaande facturen. Op de een of andere manier worden deze maar niet betaald. Na wat uitzoekwerk bij de crediteurenadministratie komt de medewerker met een verklaring: ‘De facturen zijn gereject’. In een tijd waarin alles wordt geüpdatet en gecanceld, kijken we daar niet meer van op natuurlijk! ?

Dinsdag

Sommige woorden zijn er gewoon stiekem ingeslopen in onze taal. We gebruiken ze te pas en te onpas, zonder na te denken bij wat we eigenlijk zeggen. De debiteur die Laura vandaag aan de telefoon heeft is nog niet zo zeker van zijn zaak. ‘We denken deze factuur zo snel mogelijk te betalen.’ Wij denken dat we daar erg blij van worden!

Woensdag

Bij nieuwe klanten hebben we vaak een opstartperiode, waarbij we eerst wat ‘oud zeer’ wegwerken. Nathalie spreekt een debiteur over een factuur die al enige tijd open staat. 2 jaar, om precies te zijn. Ze gebruikt het understatement van het jaar als verklaring: ‘Oh, ik denk dat er iets niet goed is gegaan!’ Gelukkig werd de betaling meteen via iDeal gedaan en was het vergeten probleem van 2 jaar in 2 minuten opgelost.

Donderdag

Belinda is voor een klant aan het bellen met debiteuren. Ze krijgt een heel aardige man aan de telefoon en vraagt hem naar de status van openstaande facturen voor het 3^e en 4^e kwartaal van 2019. Die van het 1^e kwartaal van 2020 heeft hij al wel betaald, dus wat is de reden dat die eerdere facturen nog wel open staan? We weten dat hij moeite had met het in contact komen met onze klant, terwijl hij nog wat vragen had over de dienstverlening. Belinda vraagt hem of dat de reden is dat de facturen nog niet waren betaald? ‘Neeeee, zo zijn we niet getrouwd!’

Vrijdag

We sluiten de week wat gewelddadig af. Marianne heeft een debiteur aan de lijn die beweert dat de betaling en de herinnering elkaar hebben gekruisigd. Middeleeuwse taferelen in de moderne tijd. We zien niet vaak gladiatoren rondlopen op de crediteurenadministratie, maar we hopen dat het meeviel met dat bloedbad!

Geen van onze debiteuren of klanten is opzettelijk gekwetst in deze blog. Onze dagboeken zijn om te laten zien hoe gek gesprekken soms kunnen lopen. Als je met mensen werkt, is tenslotte elke dag anders. Respect voor en vriendelijkheid tegen de mensen die we aan de telefoon spreken staan voorop in ons werk.