Deze week mochten wij weer een nieuwe collega verwelkomen, hadden wij op woensdag een debiteur aan de telefoon met een héél goed geheugen en aan het eind van de week moesten we het voor één debiteur wel heel simpel houden.
Maandag
Maandag was Anouk’s eerste dag op de afdeling debiteurenbeheer. Heb je onze blog al gelezen waarin zij zich voorstelt? Welkom bij Debitan en veel succes Anouk!
Dinsdag
Dat wij vaak bijzondere situaties meemaken, is voor de trouwe lezer van het Dagboek van een debiteurenbeheerder niks nieuws meer. Het is eerder regel dan uitzondering. Maar héél soms maken wij zelf ook een situatie mee waar we even met ons mond vol tanden staan.
We belden een debiteur inzake een factuur die al een aantal maanden open stond. We werden verbonden met een medewerker van de debiteur in kwestie. Toen wij vroegen wanneer wij de betaling konden verwachten, konden we horen dat de persoon aan de andere kant van de lijn geëmotioneerd werd. Daarom vroegen wij of we iemand van de crediteurenafdeling konden spreken, of de debiteur zelf.
Wij kregen een droevig antwoord. “Heeft u het niet gehoord? Degene die u wilt spreken wordt vermist… En dat is zelfs in het nieuws geweest…”
Oei, dat wisten wij helaas niet. Zulke situaties liggen natuurlijk heel gevoelig. Er werd ons beloofd dat wij volgende week teruggebeld zouden worden door de manager die de betaling zou afhandelen. We hebben de medewerker bedankt en heel veel sterkte gewenst. En hopelijk loopt alles uiteindelijk goed af.
Woensdag
Anouk is ondertussen ingewerkt op de afdeling debiteurenbeheer en is druk aan het bellen als de betalingen uitblijven. Zo voerde zij het volgende gesprek met een debiteur:
Anouk: “Is debiteur X aanwezig?”
Mevrouw: “Nee maar hij gaat je terugbellen. Tot ziens!”
Anouk: <korte stilte> “Maar heeft u dan mijn telefoonnummer niet nodig?”
Mevrouw: “Oh ja.”
Anouk: “Heeft u een pen en papier bij de hand?”
Mevrouw: “Nee, maar ik onthoud het wel.”
Anouk: “Oké, u kunt ons bereiken op 0229 74 40 58.”
Hoewel de kans bestaat dat deze debiteur in bezit is van een feilloos geheugen, heeft Anouk maar een notitie gemaakt. Ze belt morgen zelf wel even terug.
Donderdag
Collega Marianne belt een debiteur over een factuur die al een tijdje open staat. De betalingstoezegging wordt niet nagekomen. Marianne wil weten waarom.
Marianne: “We hebben een betalingsregeling met elkaar getroffen en die wordt niet nagekomen. Waarom niet?”
Debiteur: “Oh. Hoeveel is er al betaald?”
Marianne: “Uhh.. nog niks!”
Marianne legt uit dat de debiteur in kwestie heel makkelijk kan betalen via de link in haar email. Ze komen nogmaals tot een overeenkomst en de debiteur zal elke maand een bedrag afbetalen tot de factuur helemaal is voldaan.
Vrijdag
Aan het eind van de week is iedereen wel aan weekend toe. Zo ook de debiteur die wij aan de telefoon hadden:
Debiteur aan het einde van het gesprek: “Mag ik nog even uw naam noteren?”
Wij: “Jazeker. U heeft gesproken met mevrouw Kool.”
Debiteur: “Hoe schrijf ik dat?”
Wij: “K-dubbel O-L.”
Debiteur: “K- wat?”
Wij: “de ‘O’, van Otto.”
Debiteur: “Van ‘auto’?”
Wij: “Nee, de ‘O’ van… <korte stilte> Ook.”
Debiteur: “Ook?”
Wij: “Kool, van ‘bloemkool’, ‘houtskool’, ‘steenkool’…”
Tsja, aan het eind van de week is het wel fijn als we het gewoon simpel houden.