In dit Dagboek van een debiteurenbeheerder heeft een man een heel goede reden om zijn debiteurenbeheer uit te besteden en zegt debiteurenbeheerder Nathalie op een bijzondere manier dat ze dorst heeft…

 

 

Donderdag

Het Dagboek van een debiteurenbeheerder wordt standaard gepost op onze website en op Facebook, Twitter en LinkedIn op donderdag. Daarom hebben wij besloten om het dagboek ook van donderdag tot donderdag te schrijven. Leest net even makkelijker!

 

Vrijdag

Er heerst een griepgolf in Nederland. Op kantoor van Debitan hadden we ter preventie al een mand met fruit neergezet, waar alle collega’s van konden pakken. Toch had de griep ons ook bijna te pakken: bijna alle medewerkers van Debitan hadden griepverschijnselen. Belinda was het eerst met het hoesten en snotteren, en zij was ook als eerst weer een beetje opgeknapt. Op kantoor werden er daarom al grapjes gemaakt dat zij de aanstichter was van de griep die ons te pakken had.

Toen Belinda vrijdag langs het kantoor van Serge naar het toilet wilde lopen, maakte Serge een kruisje met zijn vingers. “Ga weg, ik ga in het weekend op skivakantie en ik wil niet ziek zijn!”, grapte hij. Belinda schoot in de lach. “Ach joh, dan doe je een goede après ski en dan ben je er weer vanaf!”

 

Maandag

De werkweek is weer begonnen, en wij hadden een telefonisch gesprek met een ondernemer die zijn debiteurenbeheer graag bij ons wilde uitbesteden. De reden waarom ondernemers hun debiteurenbeheer willen automatiseren is simpel: tijd en geldbesparing. Maar zijn argument hadden wij nog niet eerder gehoord:

Ondernemer: “Ik wil geen extra personeel aannemen die het debiteurenbeheer doen, maar het is wel van belang dat mijn debiteuren de rekeningen betalen. Als je geld op straat ziet liggen loop je er ook niet voorbij, toch?”

 

Dinsdag

Nathalie had telefonisch contact met een debiteur. Die had ons een brief gestuurd, maar wilde daar even uitleg over geven. Ze wist namelijk dat de brief voor ons onduidelijk te lezen was. Niet omdat het taalgebruik of het lettertype in de brief niet duidelijk was, maar de hond had de brief gevonden en was ermee aan de haal gegaan! Omdat de brief van een derde partij was, had zij geen mogelijkheid om hem opnieuw uit te printen, en was zij genoodzaakt om hem toch te verzenden. Toen wij haar post ontvingen, zagen wij wat ze bedoelde. Er stonden aardig wat tanden in de brief. We vonden het grappig om te zien; wij gaan ‘achter de debiteuren aan’ door ze te bellen, deze hond gaat er op geheel eigen wijze mee om.

 

Woensdag

Op het kantoor van Debitan haalt iedereen koffie en thee voor elkaar. Als je de hele dag hard aan het werk bent (wat wij zeker zijn), hoef je dan ook geen dorst te hebben.

Op woensdag was het IT’er Thomas die langs ging met de vraag of iedereen nog een kopje koffie of thee wilde. “Natuurlijk!” Grapte Nathalie. “Ik sta al een tijdje droog”. Marianne reageerde ad rem: “Nou zeg, hij wil je alleen maar thee aanbieden hoor. We willen hier geen #MeToo praktijken voor die arme Thomas.” “Nee hoor”, zei Thomas weer. “#MeToo is het alleen als het ongewenst is.” Hij knipoogde en liep snel weer door, Nathalie blozend achterlatend.