Het zijn pittige tijden. Veel bedrijven hebben te maken met serieuze liquiditeitsproblemen. De hele week door spreken we mensen van talloze bedrijven in uiteenlopende situaties. Wij bellen natuurlijk voor onze klanten, die terecht een factuur hebben gestuurd. Maar een aantal van de bedrijven die hun klant zijn, en soms ook de particulieren, zijn in zwaar weer terecht gekomen door de Coronacrisis. Wij zitten dan in spagaat, want we hebben begrip en leven mee met deze bedrijven, maar we hebben ook klanten die betaalde facturen nodig hebben om hun bedrijf financieel gezond te houden.
Suzanne werkt bijna alleen maar in spagaat. Als ze bedrijven aan de lijn krijgt die moeten betalen, maar liquiditeitsproblemen hebben, spreekt ze voorzichtig met hen af om in ieder geval de betalingen ‘lopend’ te houden. ‘Ze komen dan niet altijd op tijd en het duurt soms iets langer, maar als wij zien dat ze hun best doen om bij te blijven, volgen er echt geen extra stappen. Een van onze klanten, T. zit bovenop zijn debiteuren. Elke week willen zij hen nabellen. Vorige week had ik nog een klant van hen aan de telefoon die mij uitlegde dat de situatie nijpend was. Ik heb toen een betalingsregeling afgesproken en ik zie dat hij eergisteren een grote factuur betaald heeft. Dan moet ik eigenlijk vandaag wéér met hem bellen, over een andere factuur. Hier probeer ik heel voorzichtig de balans te houden. Ja, onze klanten moeten tevreden zijn, maar we willen hun klanten ook te vriend houden. In deze tijd vind ik het heel belangrijk om rekening te houden met de situatie van de klanten van onze klanten.’
Creatief met crisis
Het verhaal van Suzanne staat niet op zichzelf natuurlijk. Al onze debiteurenbeheerders denken mee met de klanten van onze klanten. We maken duidelijke afspraken, leven mee en tonen begrip. Juist doordat we een goede band met klanten van onze klanten hebben, komen we heel ver. Je kweekt goodwill. Aan de andere kant zijn er ook heel veel bedrijven die wél doordraaien nu. Je merkt dat veel mensen nu minder de hand op de knip houden dan tijdens de eerste lockdown, aan het begin van de Coronacrisis. We weten allemaal niet hoelang dit nog gaat duren en we moeten door. Allemaal. Ook veel ondernemers die nóg zwaarder getroffen zijn blijven creatief. Ze doen dingen die ze anders misschien niet zouden doen. Maar dat opent ook weer deuren. Kansen grijpen en naar elkaar omkijken. Het zijn twee uitersten, maar door te balanceren komen we een heel eind.